Sunday, January 29, 2017

Munthirivallikal Thalirkumpol: Men are from Mars




Munthirivallikal Thalirkumpol is a celebration of infidelity and male chauvinism that masquerades as a neat family entertainer. The portrayal of husbands as outrageous flirts and wives as ‘all-understanding-anything is okay-we are happy and satisfied with mega-serials’ type is interesting .The wilder and funnier thing about this movie is the depiction of an entire society as one encouraging promiscuity! Almost everyone in this movie encourages every-other character fancying someone else’s husband or wife. The college reunion scene where an entire batch of grown ups cheer and laud at ‘the' ex-lovers and give them space to rekindle the still burning rage of love was grotesque. One of the husbands in the movie is disinterested in his own wife and keeps searching planet mars for water, the character should be serving as an allegory. 





The protagonist who is bored with his life openly announces that he needs to flirt with a ‘chick’ to reinvent the lover in him. He requires to be dumped by a sexy lady (or realise that the dream girl he fancied was promiscuous) to realise that his ‘life is his wife’. He openly admits that he wore a ‘mask like face’ fearing that he would be easily seduced by ‘Menakas’ around. Finally when he rediscovers/ reinvents the love for his wife he feels secure! Oh God! Gravity defying logics. 





The movie, anyway succeeded in making a viewer like me ‘think’. Thus it’s a success. Now coming to the ‘movie-proper’, it has a few hilarious moments that’ll entertain you. After a long time, I liked the way Anoop Menon dealt with his character. Lalettan is, convincing, as usual (all pun intended). For someone who can do almost anything under the sun, there’s nothing challenging for him here. Let’s believe that Meena built up all the fat/weight to justify her role as Lalettan’s wife. Or was the director hinting that all middle aged (and older) housewives are obese? Who knows. Anyway someone has finally given a plausible explanation for why TV-soaps are rampant. Suraj Venjarammoodu finds perfect balance with comedy once again (after a forgettable and ugly stereotyped role in Pulimurugan). Kalabhavan Shajon, Sudheer Karamana, Sharafudeen, Aima, Master Sanoop and almost every actor in the movie show complete justice to their roles, all seem to be perfectly in control. Everything runs very smooth and balanced. The core problem which I felt is with the basic ideology, and the message that the movie tries to deliver. More unbearable is the Director/ Script writer trying to squeeze in ‘moral lessons’ on politics and parenting. The husband-wife chemistry is overstretched and exaggerated, scenes too repetitive. 





It isn’t a must watch, but a ‘may-watch’. If the theme sounds interesting, grab a DVD of Anuraga Karikkin Vellam, a beautifully crafted work. 


















So finally, is Munthirivallikal an entertaining movie? Yes, indeed, after all it is the celebration of human basic instinct…polygamy! The ripples in box-office reflect our double standards. A Dark family entertainer!









Wednesday, January 4, 2017

ഒരു നെട്ടൂർ വീരഗാഥ







പത്തു കിലോ. തളരരുത് രമണാ. പത്തു കിലോ കുറച്ചേ പറ്റു. പ്രസ്റ്റീജ് ഇഷ്യൂ ആണ്. മാസങ്ങൾക്കു മുൻപെടുത്ത ഉഗ്രശപഥമൊക്ക്കെ ചില ക്ഷുദ്രശക്തികൾ റെക്കോർഡ് ചെയ്തത് നീ മറക്കരുത്.





സന്ധ്യ സമയം. മനസ്സിൽ മുഴുവൻ 'oats oats' എന്ന മന്ത്രം മാത്രം. ഹോസ്പിറ്റലിൽ  നിന്നും ഹോസ്റ്റലിലേക്കുള്ള ദൂരം താണ്ടാൻ വെറും പത്തു മിനുട്ടുകൾ. കമോൺഡ്രാ മഹേഷ്. You can do it. നിങ്ങളെക്കൊണ്ടേ അത് പറ്റു. 





ഓരോ അടിയും സൂക്ഷിച്ചു വക്കണം. ദുഫായ്  ഹട്ട് എത്തുമ്പോൾ ഒരു ഉൾവിളി ഉണ്ടാകും. കേട്ടില്ലാന്നു നടിക്കുക.





ഇനി നാല് മിനിറ്റുകൾ മാത്രം. മനസ്സിൽ വീണ്ടും 'oats oats ' എന്ന മന്ത്രം മാത്രം.







Lakeshore ഗേറ്റിന്റെ അടുത്ത് മാത്രം കണ്ടുവരുന്ന ഒരു പാതിരാകാറ്റുണ്ട്. വളരെ പെട്ടെന്നു തന്നെ അത് അവന്റെ ബാഗിലും ഷർട്ടിലുമൊക്കെ തട്ടിത്തടഞ്ഞു പോയി. ദുഫായ് ഹട്ടിന്റെ അരികെയുള്ള  ഓരോ അടി കഴിയുന്തോറും ആ കാറ്റ് കൂടി കൂടി വന്നു.








"ഭായ് ഒരു കപ്പബിരിയാനി...ചിക്കൻ മതി." 

ബംഗാളി പയ്യന് മനസ്സിലായോ എന്തോ. 

"ഭായ്...ചിക്കൻ തന്നെ എടുക്കണേ."





ഹല്ലാ ഞാനെന്തിന് ഭയക്കണം. നാളെ മുതൽ ഭയങ്കര വർക്ക് ഔട്ട്  ആയിരിക്കില്ലേ. 






(NB: സന്ധ്യാസമയം പാതിരാകാറ്റ് എങ്ങനെ വീശും എന്നാണ് ആലോചിക്കുന്നതെങ്കിൽ പറഞ്ഞോട്ടെ, കഥയിൽ ചോദ്യമില്ല. )